rabindranath tagore biography in kannada

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಮಾಹಿತಿ | Rabindranath Tagore Information in Kannada

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಮಾಹಿತಿ Rabindranath Tagore Information rabindranath tagore jeevana charitre bagge mahithi in Kannada

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಮಾಹಿತಿ

ಈ ಲೇಖನಿಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ post ನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ತಿಳಿಸಲಾಗಿದೆ.

ದೇಬೇಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರ ಮಗ, ಅವರು ತಮ್ಮ 20 ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ  ಮಾನಸಿ  ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಕವನ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು . ಅವರ ನಂತರದ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಾವ್ಯವನ್ನು ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕೆ  ಗೀತಾಂಜಲಿಯಲ್ಲಿ  ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು

ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಕೂರರು ಕಲ್ಕತ್ತಾದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. 1870 ರ ದಶಕದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ, ಅವರು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮರಳಿದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು 1880 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಕವನ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. 1901 ರಲ್ಲಿ, ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಶಾಂತಿನಿಕೇತನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಭಾರತೀಯ ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಟಾಗೋರ್ ಅವರು ಯುರೋಪ್, ಅಮೇರಿಕಾ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಕವನಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರು, ಉಪನ್ಯಾಸ ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಓದಿದರು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಆಳ್ವಿಕೆಯಿಂದ ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ವಕ್ತಾರರಾದರು.

ಅವರು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದರು; ಮತ್ತು ಹದಿನೇಳನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಔಪಚಾರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವರು ಅಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಮುಗಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಪ್ರಬುದ್ಧ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರ ಅನೇಕ-ಬದಿಯ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ, ಅವರು ಕುಟುಂಬ ಎಸ್ಟೇಟ್ಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು, ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಾನವೀಯತೆಯೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ತಂದಿತು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸುಧಾರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು.ಅವರು ಶಾಂತಿನಿಕೇತನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಉಪನಿಷದ ಶಿಕ್ಷಣದ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಅವರು ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತಾವಾದಿ ಚಳುವಳಿಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದರು, ಆದರೂ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಭಾವನಾತ್ಮಕವಲ್ಲದ ಮತ್ತು ದಾರ್ಶನಿಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ; ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಭಾರತದ ರಾಜಕೀಯ ಪಿತಾಮಹ ಗಾಂಧಿ ಅವರ ನಿಷ್ಠಾವಂತ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿದ್ದರು. 1915 ರಲ್ಲಿ ಆಡಳಿತಾರೂಢ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಟಾಗೋರ್ ನೈಟ್ ಪದವಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು, ಆದರೆ ಕೆಲವೇ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ನೀತಿಗಳನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ಗೌರವಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು.

ಟಾಗೋರ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಸ್ಥಳೀಯ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ಬರಹಗಾರರಾಗಿ ಆರಂಭಿಕ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಗಳಿಸಿದರು. ಅವರ ಕೆಲವು ಕವಿತೆಗಳ ಅನುವಾದದೊಂದಿಗೆ ಅವರು ಪಶ್ಚಿಮದಲ್ಲಿ ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದರು. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಅವರ ಖ್ಯಾತಿಯು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಎತ್ತರವನ್ನು ತಲುಪಿತು, ಉಪನ್ಯಾಸ ಪ್ರವಾಸಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹದ ಪ್ರವಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಖಂಡಗಳಾದ್ಯಂತ ಕರೆದೊಯ್ಯಿತು. ಜಗತ್ತಿಗೆ ಅವರು ಭಾರತದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪರಂಪರೆಯ ಧ್ವನಿಯಾದರು; ಮತ್ತು ಭಾರತಕ್ಕೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಬಂಗಾಳಕ್ಕೆ, ಅವರು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ದೇಶ ಸಂಸ್ಥೆಯಾದರು.ಮತ್ತು ಅದರ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ,  ಗೀತಾಂಜಲಿ: ಹಾಡು ಕೊಡುಗೆಗಳು (1912), ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಪಡೆದವು, ಅದರ ಹೆಸರಿನ ಹೊರತಾಗಿ ಇತರ ಕೃತಿಗಳ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಟಾಗೋರ್ ಅವರ ಪ್ರಮುಖ ನಾಟಕಗಳೆಂದರೆ  ರಾಜಾ  (1910) [  ದಿ ಕಿಂಗ್ ಆಫ್ ದಿ ಡಾರ್ಕ್ ಚೇಂಬರ್  ],  ದಕ್ಘರ್  (1912) [  ದಿ ಪೋಸ್ಟ್ ಆಫೀಸ್  ],  ಅಚಲಾಯತನ್  (1912) [ದಿ ಅಚಲ],  ಮುಕ್ತಾಧಾರ  (1922) [ಜಲಪಾತ], ಮತ್ತು  ರಕ್ತಕರವಿ  (1926) [  ಕೆಂಪು ಓಲಿಯಾಂಡರ್ಸ್  ]. ಅವರು ಹಲವಾರು ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳ ಸಂಪುಟಗಳು ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಕಾದಂಬರಿಗಳ ಲೇಖಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ  ಗೋರಾ  (1910),  ಘರೆ-ಬೈರ್  (1916) [  ದಿ ಹೋಮ್ ಅಂಡ್ ದಿ ವರ್ಲ್ಡ್  ], ಮತ್ತು  ಯೋಗಾಯೋಗ್ (1929) [ಕ್ರಾಸ್ ಕರೆಂಟ್ಸ್]. ಇವುಗಳಲ್ಲದೆ, ಅವರು ಸಂಗೀತ ನಾಟಕಗಳು, ನೃತ್ಯ ನಾಟಕಗಳು, ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕಾರಗಳ ಪ್ರಬಂಧಗಳು, ಪ್ರಯಾಣದ ದಿನಚರಿಗಳು ಮತ್ತು ಎರಡು ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಗಳನ್ನು ಬರೆದರು,

 ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರನ್ನು ಕೆಲವರು ಅತಿಯಾಗಿ ರೇಟ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಗ್ರಹಾಂ ಗ್ರೀನ್ “ಮಿಸ್ಟರ್ ಯೀಟ್ಸ್ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಯಾರಾದರೂ ಅವರ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಬಹುದು” ಎಂದು ಅನುಮಾನಿಸಿದರು. ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು-ಪೌಂಡ್ ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ, ಯೀಟ್ಸ್ ಸೇರಿದಂತೆ-ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರ ಕೆಲಸವನ್ನು ಟೀಕಿಸಿದರು. ಯೀಟ್ಸ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷಾಂತರಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗದೆ, “ಡ್ಯಾಮ್ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ನಾವು ಮೂರು ಉತ್ತಮ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಹೊರತಂದಿದ್ದೇವೆ, ಸ್ಟರ್ಜ್ ಮೂರ್ ಮತ್ತು ನಾನು, ಮತ್ತು ನಂತರ, ಅವರು ಶ್ರೇಷ್ಠರಾಗುವುದಕ್ಕಿಂತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ನೋಡುವುದು ಮತ್ತು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮುಖ್ಯ ಎಂದು ಅವರು ಭಾವಿಸಿದ್ದರು.

ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರವಾಸ ಮತ್ತು ಉಪನ್ಯಾಸದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಅವರು ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಪರವಾಗಿ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಮಾತನಾಡಿದರು; ಜಲಿಯನ್ ವಾಲಾಬಾಗ್ ಹತ್ಯಾಕಾಂಡದ ವಿರುದ್ಧದ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯಾಗಿ , ಅವರು 1915 ರಲ್ಲಿ ಪಡೆದ ನೈಟ್‌ಹುಡ್ ಅನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು. ಅವರು ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಪೂರ್ವ ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಮಿಶ್ರಣ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು; ಅದು ವಿಶ್ವಭಾರತಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯವಾಯಿತು (1921).

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರ ಬರವಣಿಗೆಯು ಭಾರತೀಯ ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಕಲಿಕೆಯ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರಿದೆ. ಕವನ, ಹಾಡುಗಳು, ಕಥೆಗಳು ಮತ್ತು ನಾಟಕಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕಥೆಗಳಲ್ಲದೆ, ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರ ಜೀವನ, ಸಾಹಿತ್ಯ ವಿಮರ್ಶೆ, ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಚಿತ್ರಣಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಮೂಲತಃ ಬಂಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆದರು, ಆದರೆ ನಂತರ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಕವನವನ್ನು ಮರುರೂಪಿಸಿದ ನಂತರ ಪಶ್ಚಿಮದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ತಲುಪಿದರು. ಪಶ್ಚಿಮದ ಉನ್ಮಾದದ ​​ಜೀವನಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಅವರ ಕಾವ್ಯವು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯದಿಂದ ಆತ್ಮದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದರು.

ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರು ಸುಮಾರು 2,230 ಹಾಡುಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಮೃದ್ಧ ಸಂಯೋಜಕರಾಗಿದ್ದರು.  ಅವರ ಹಾಡುಗಳನ್ನು  ರವೀಂದ್ರಸಂಗೀತ  (“ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಹಾಡು”) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ , ಇದು ಅವರ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ದ್ರವವಾಗಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವು-ಕವನಗಳು ಅಥವಾ ಕಾದಂಬರಿಗಳು, ಕಥೆಗಳು ಅಥವಾ ನಾಟಕಗಳ ಭಾಗಗಳು ಸಮಾನವಾಗಿ ಸಾಹಿತ್ಯೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ಹಿಂದೂಸ್ತಾನಿ ಸಂಗೀತದ  ಠುಮ್ರಿ  ಶೈಲಿಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾದ ಅವರು, ಅವರ ಆರಂಭಿಕ ಶ್ಲಾಘನೆಯಂತಹ ಬ್ರಹ್ಮ ಭಕ್ತಿ ಸ್ತೋತ್ರಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅರೆ-ಕಾಮಪ್ರಚೋದಕ ಸಂಯೋಜನೆಗಳವರೆಗೆ ಮಾನವ ಭಾವನೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಹರವು ನಡೆಸಿದರು. 1971 ರಲ್ಲಿ  ಅಮರ್ ಶೋನರ್ ಬಾಂಗ್ಲಾ  ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ರಾಷ್ಟ್ರಗೀತೆಯಾಯಿತು . 1905 ರ ಬಂಗಾಳದ ವಿಭಜನೆಯನ್ನು ಕೋಮುವಾದದ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿಭಟಿಸಲು ಇದನ್ನು ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ – ವ್ಯಂಗ್ಯವಾಗಿ – ಮುಸ್ಲಿಂ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತ ಪೂರ್ವ ಬಂಗಾಳವನ್ನು ಹಿಂದೂ ಪ್ರಾಬಲ್ಯದ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದಿಂದ ಕತ್ತರಿಸುವುದು ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ರಕ್ತಪಾತವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವುದಾಗಿದೆ. ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರು ವಿಭಜನೆಯನ್ನು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಕುತಂತ್ರದ ಯೋಜನೆಯಾಗಿ ನೋಡಿದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಬಂಗಾಳಿ ಏಕತೆ ಮತ್ತು ಟಾರ್ ಕೋಮುವಾದವನ್ನು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು.

ಪ್ರಭಾವ ಮತ್ತು ಪರಂಪರೆ

ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ, ಅನೇಕ ಘಟನೆಗಳು ಟ್ಯಾಗೋರ್‌ಗೆ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತವೆ:  ಕಬಿಪ್ರಾಣಂ  , ಅವರ ಜನ್ಮ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವವನ್ನು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಹರಡಿರುವ ಗುಂಪುಗಳು ಆಚರಿಸುತ್ತವೆ; ವಾರ್ಷಿಕ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಉತ್ಸವವು ಇಲಿನಾಯ್ಸ್ (US) ಅರ್ಬಾನಾದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ;  ರವೀಂದ್ರ ಪಥ ಪರಿಕ್ರಮ  ಕೋಲ್ಕತ್ತಾದಿಂದ ಶಾಂತಿನಿಕೇತನಕ್ಕೆ ಪಾದಯಾತ್ರೆಗಳು; ಮತ್ತು ಅವರ ಕವನಗಳ ವಾಚನಗೋಷ್ಠಿಗಳು, ಇದು ಪ್ರಮುಖ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.  ಬಂಗಾಳಿ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯು ಈ ಪರಂಪರೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ: ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಕಲೆಗಳಿಂದ ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯದವರೆಗೆ. ಅಮರ್ತ್ಯ ಸೇನ್ ಅವರು ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರನ್ನು “ಉನ್ನತ ವ್ಯಕ್ತಿ” ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದಾರೆ, “ಆಳವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತವಾದ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಕಡೆಯ ಸಮಕಾಲೀನ ಚಿಂತಕ”.  ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರ ಬಂಗಾಳಿ ಮೂಲಗಳು-1939  ರವೀಂದ್ರ ರಚನಾವಲಿ -ಅವರ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಂಪತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಮತ್ತು ಅವರು ಸಮಂಜಸವಾದ ವಿನಮ್ರ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಂಡರು: “ಭಾರತವು ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕವಿ”.

‘ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆ’ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದವರು-

ಭಾರೀ ಯಂತ್ರಗಳಿಗೆ ಯಾವ ಲೂಬ್ರಿಕಂಟ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ   .

 ಗ್ರ್ಯಾಫೈಟ್

ಇತರೆ ವಿಷಯಗಳು

ಛತ್ರಪತಿ ಶಿವಾಜಿ ಮಹಾರಾಜರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆ

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯರ ಮೇಲೆ ಪ್ರಬಂಧ

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಗಿರೀಶ್ ಕಾರ್ನಾಡ್ ಮಾಹಿತಿ | Girish Karnad Information in Kannada

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಂಧ | Essay on Internet in Kannada

2,000 ರೂ ನೋಟು ಎಕ್ಸ್ ಚೇಂಜ್ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಗುಡ್ ನ್ಯೂಸ್..!‌ RBI ದೊಡ್ಡ ಘೋಷಣೆ

ಸ್ಮಾರ್ಟ್‌ ಫೋನ್ ಬಳಕೆದಾರರಿಗೆ ಹೊಸ ಸೂಚನೆ! ಈ ಆ್ಯಪ್‌ ಡೌನ್‌ ಲೋಡ್‌ ಮಾಡಿ ಮೋಸ ಹೋಗದಿರಿ

ಸಂಚಾರ ನಿಯಮ ಬಿಗ್‌ ಅಪ್ಡೇಟ್: ನಕಲಿ ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ಧರಿಸಿದವರಿಗೆ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ನಿಂದ ₹1000 ರೂ. ದಂಡ

ಅಮೆಜಾನ್ ಗ್ರೇಟ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಫೆಸ್ಟಿವಲ್ ಸೇಲ್..! ಕಿಕ್‌ಸ್ಟಾರ್ಟರ್ ಡೀಲ್‌ನಲ್ಲಿ Samsung Galaxy,…

Your email address will not be published.

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

HindiVyakran

• नर्सरी निबंध
• सूक्तिपरक निबंध
• सामान्य निबंध
• दीर्घ निबंध
• संस्कृत निबंध
• संस्कृत पत्र
• संस्कृत व्याकरण
• संस्कृत कविता
• संस्कृत कहानियाँ
• संस्कृत शब्दावली
• पत्र लेखन
• संवाद लेखन
• जीवन परिचय
• डायरी लेखन
• वृत्तांत लेखन
• सूचना लेखन
• रिपोर्ट लेखन
• विज्ञापन

Header$type=social_icons

• commentsSystem

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಗೋರ್ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ Rabindranath Tagore Essay in Kannada Language

Rabindranath Tagore Essay in Kannada Language: In this article, we are providing ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಗೋರ್ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ for students and teachers. ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಗೋರ್ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ವಂಶ, ಅವರ ಅಜ್ಜ ದ್ವಾರಕಾನಾಥ ಠಾಕೂರರು. ಅವರ ಮಗ ದೇವೇಂದ್ರನಾಥ ಠಾಕೂರ್. 1861 ಮೇ 7ರಂದು ಕಲ್ಕತ್ತಾದ ಜೋರಾಶಂಕೋ ಎಂಬಲ್ಲಿ ರವೀಂದ್ರರು, ದೇವೇಂದ್ರನಾಥ ಮತ್ತು ಶಾರದಾದೇವಿಯ 14ನೇ ಮಗುವಾಗಿ ಜನಿಸಿದರು. ಪ್ರಾರಂಭದಿಂದಲೂ ರವೀಂದ್ರರದು ಸ್ವತಂತ್ರ ಮನೋವೃತ್ತಿ ಅವರಿಗೆ ಶಾಲೆಯ ಕಟ್ಟುಪಾಡು ರುಚಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ ಮತ್ತು ಬಂಗಾಳಿಯ ಪತ್ರಿಕೆ, ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ತುಂಬ ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಓದುತ್ತಿದ್ದರು. ಬೋಲ್ಪುರ ಎಂಬಲ್ಲಿ ತಂದೆ ದೇವೇಂದ್ರನಾಥರು ತಮ್ಮ ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾಗಲು 'ಶಾಂತಿನಿಕೇತನ' ಎಂಬ ಮನೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. Read also : Mahatma Gandhi Essay in Kannada Language, Chhatrapati Shivaji Prabandha Kannada

100+ Social Counters$type=social_counter

• fixedSidebar
• showMoreText

/gi-clock-o/ WEEK TRENDING$type=list

• गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit यहां पढ़ें गम् धातु रूप के पांचो लकार संस्कृत भाषा में। गम् धातु का अर्थ होता है जा...
• दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद - Do Mitro ke Beech Pariksha Ko Lekar Samvad Lekhan दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद लेखन : In This article, We are providing दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद , परीक्षा की तैयार...

RECENT WITH THUMBS$type=blogging$m=0$cate=0$sn=0$rm=0$c=4$va=0

• 10 line essay
• 10 Lines in Gujarati
• Aapka Bunty
• Aarti Sangrah
• Akbar Birbal
• anuched lekhan
• asprishyata
• Bahu ki Vida
• Bengali Essays
• Bengali Letters
• bengali stories
• best hindi poem
• Bhagat ki Gat
• Bhagwati Charan Varma
• Bhishma Shahni
• Bhor ka Tara
• Boodhi Kaki
• Chandradhar Sharma Guleri
• charitra chitran
• Chief ki Daawat
• Chini Feriwala
• chitralekha
• Chota jadugar
• Claim Kahani
• Dairy Lekhan
• Daroga Amichand
• deshbhkati poem
• Dharmaveer Bharti
• Dharmveer Bharti
• Diary Lekhan
• Do Bailon ki Katha
• Dushyant Kumar
• Eidgah Kahani
• Essay on Animals
• festival poems
• French Essays
• funny hindi poem
• funny hindi story
• German essays
• Gujarati Nibandh
• gujarati patra
• Guliki Banno
• Gulli Danda Kahani
• Haar ki Jeet
• Harishankar Parsai
• hindi grammar
• hindi motivational story
• hindi poem for kids
• hindi poems
• hindi rhyms
• hindi short poems
• hindi stories with moral
• Information
• Jagdish Chandra Mathur
• Jahirat Lekhan
• jainendra Kumar
• jatak story
• Jayshankar Prasad
• Jeep par Sawar Illian
• jivan parichay
• Kashinath Singh
• kavita in hindi
• Kedarnath Agrawal
• Khoyi Hui Dishayen
• Kya Pooja Kya Archan Re Kavita
• Madhur madhur mere deepak jal
• Mahadevi Varma
• Mahanagar Ki Maithili
• Main Haar Gayi
• Maithilisharan Gupt
• Majboori Kahani
• malayalam essay
• malayalam letter
• malayalam speech
• malayalam words
• Mannu Bhandari
• Marathi Kathapurti Lekhan
• Marathi Nibandh
• Marathi Patra
• Marathi Samvad
• marathi vritant lekhan
• Mohan Rakesh
• Mohandas Naimishrai
• MOTHERS DAY POEM
• Narendra Sharma
• Nasha Kahani
• Neeli Jheel
• nursery rhymes
• odia letters
• Panch Parmeshwar
• panchtantra
• Parinde Kahani
• Paryayvachi Shabd
• Poos ki Raat
• Portuguese Essays
• Punjabi Essays
• Punjabi Letters
• Punjabi Poems
• Raja Nirbansiya
• Rajendra yadav
• Rakh Kahani
• Ramesh Bakshi
• Ramvriksh Benipuri
• Rani Ma ka Chabutra
• Russian Essays
• Sadgati Kahani
• samvad lekhan
• Samvad yojna
• Samvidhanvad
• Sandesh Lekhan
• sanskrit biography
• Sanskrit Dialogue Writing
• sanskrit essay
• sanskrit grammar
• sanskrit patra
• Sanskrit Poem
• sanskrit story
• Sanskrit words
• Sara Akash Upanyas
• Savitri Number 2
• Shankar Puntambekar
• Sharad Joshi
• Shatranj Ke Khiladi
• short essay
• spanish essays
• Striling-Pulling
• Subhadra Kumari Chauhan
• Subhan Khan
• Suchana Lekhan
• Sudha Arora
• Sukh Kahani
• suktiparak nibandh
• Suryakant Tripathi Nirala
• Swarg aur Prithvi
• Tasveer Kahani
• Telugu Stories
• UPSC Essays
• Usne Kaha Tha
• Vinod Rastogi
• Vrutant lekhan
• Wahi ki Wahi Baat
• Yahi Sach Hai kahani
• Yoddha Kahani
• Zaheer Qureshi
• कहानी लेखन
• कहानी सारांश
• तेनालीराम
• मेरी माँ
• लोककथा
• शिकायती पत्र
• हजारी प्रसाद द्विवेदी जी
• हिंदी कहानी

RECENT$type=list-tab$date=0$au=0$c=5

Replies$type=list-tab$com=0$c=4$src=recent-comments, random$type=list-tab$date=0$au=0$c=5$src=random-posts, /gi-fire/ year popular$type=one.

• अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन - Adhyapak aur Chatra ke Bich Samvad Lekhan अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन : In This article, We are providing अध्यापक और विद्यार्थी के बीच संवाद लेखन and Adhyapak aur Chatra ke ...

Join with us

Footer Social$type=social_icons

• loadMorePosts

• NOTIFICATION
• CENTRAL GOV’T JOBS
• STATE GOV’T JOBS
• ADMIT CARDS
• PRIVATE JOBS
• CURRENT AFFAIRS
• GENERAL KNOWLEDGE
• Current Affairs Mock Test
• GK Mock Test
• Kannada Mock Test
• History Mock Test
• Indian Constitution Mock Test
• Science Mock Test
• Geography Mock Test
• Computer Knowledge Mock Test
• INDIAN CONSTITUTION
• MENTAL ABILITY
• ENGLISH GRAMMER
• COMPUTER KNOWLDEGE
• QUESTION PAPERS

Prabandha , prabandha in kannada

Rabindranath tagore in kannada | ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಗೋರ್ ಇತಿಹಾಸ.

Rabindranath Tagore in Kannada

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಒಬ್ಬ ಪೌರಾಣಿಕ ಭಾರತೀಯ ಕವಿ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರು ಮಹಾನ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ , ದೇಶಭಕ್ತ , ವರ್ಣಚಿತ್ರಕಾರ ಮತ್ತು ಮಾನವತಾವಾದಿಯೂ ಆಗಿದ್ದರು. ಜನರು ಗುರುದೇವ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಆತನಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಈ ಅಸಾಧಾರಣ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವು 1861 ರ ಮೇ 7 ರಂದು ಕಲ್ಕತ್ತಾದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಅವರ ಆರಂಭಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವು ವಿವಿಧ ಶಿಕ್ಷಕರಿಂದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ಅಲ್ಲದೆ ಈ ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲಕ ಹಲವು ವಿಷಯಗಳ ಜ್ಞಾನವನ್ನೂ ಪಡೆದರು. ಅವರ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು.

ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರು ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಿಂದಲೇ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರ ಕೃತಿಗಳು Rabindranath Tagore in Kannada Information

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಕೂರರು ಹದಿನಾರನೇ ವಯಸ್ಸಿನಿಂದಲೇ ನಾಟಕ ಬರೆಯಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಗೋರ್ ಅವರು ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಪ್ರತಿಭಾ ಎಂಬ ನಾಟಕೀಯ ಕೃತಿಯನ್ನು ಬರೆದರು.

ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ, ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಕಾರ್ಯಗಳು ಭಾವನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯೆಯ ಮೇಲೆ ಅಲ್ಲ. 1890 ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಮತ್ತೊಂದು ನಾಟಕ ಕೃತಿ ವಿಸರ್ಜನ್ ಬರೆದರು. ವಿಸರ್ಜನ್ ಬಹುಶಃ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ನಾಟಕ ಕೃತಿ.

ಅಂತೆಯೇ, ಹದಿನಾರನೇ ವಯಸ್ಸಿನಿಂದ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅವರ ಮೊದಲ ಸಣ್ಣ ಕಥೆ ಭಿಕಾರಿಣಿ. ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾದದ್ದು, ಅವರು ಬಂಗಾಳಿ ಭಾಷೆಯ ಸಣ್ಣ ಕಥೆ ಪ್ರಕಾರದ ಸ್ಥಾಪಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಟಾಗೋರ್ 1891 ರಿಂದ 1895 ರವರೆಗೆ ಹಲವಾರು ಕಥೆಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಈ ಅವಧಿಯ ಕಥೆಗಳು ಗಲ್ಪಗುಚ್ಛದ ಸಂಗ್ರಹವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ. ಇದು 84 ಕಥೆಗಳ ದೊಡ್ಡ ಸಂಗ್ರಹವಾಗಿದೆ.

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಕೂರರು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಕಾದಂಬರಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಅವರು ಎಂಟು ಗಮನಾರ್ಹ ಕಾದಂಬರಿಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರು ನಾಲ್ಕು ಕಾದಂಬರಿಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ.

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಕೂರರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕವನ ಸಂಕಲನ ಗೀತಾಂಜಲಿ. ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾದದ್ದು, ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಗೋರ್ ಅವರು 1913 ರಲ್ಲಿ ಗೀತಾಂಜಲಿಗಾಗಿ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು.

ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರ ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ಕವನ ಕೃತಿಗಳು ಮಾನಸಿ, ಸೋನಾರ್ ತೋರಿ ಮತ್ತು ಬಾಲಕ.

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಕೂರರು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಹಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. 2230 ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಮನುಷ್ಯ ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಜನಪ್ರಿಯ ಹೆಸರು ರವೀಂದ್ರಸಂಗೀತ್, ಇದು ಟಾಗೋರ್ ಅವರ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ.

ಅವರ ಹಾಡುಗಳು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತವೆ . ಅವರ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಹಾಡು ಅಮರ್ ಶೋನರ್ ಬಾಂಗ್ಲಾ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ರಾಷ್ಟ್ರಗೀತೆಯಾಗಿದೆ . ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಅವರು ಭಾರತದ ಜನ ಗಣ ಮನ ಎಂಬ ರಾಷ್ಟ್ರಗೀತೆಯನ್ನು ಬರೆದರು.

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರು ಚಿತ್ರಕಲೆ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರಕಲೆಯಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಬಹುಶಃ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಕೂರರು ಕೆಂಪು-ಹಸಿರು ಬಣ್ಣ ಕುರುಡರಾಗಿದ್ದರು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ಅವರ ಕಲಾಕೃತಿಗಳು ವಿಚಿತ್ರವಾದ ಬಣ್ಣದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತವೆ.

ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಕೂರರ ಕೊಡುಗೆ Rabindranath Tagore Information in Kannada

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಗೋರ್ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತಾವಾದಿಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆಂಬಲದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಡಳಿತವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದರು . ಅವರ ಕೃತಿ ಮನಸ್ತ್ ಅವರ ರಾಜಕೀಯ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.

ಅವರು ಹಲವಾರು ದೇಶಭಕ್ತಿ ಗೀತೆಗಳನ್ನು ಸಹ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ಪ್ರೇರಣೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರು. ದೇಶಭಕ್ತಿಗಾಗಿ ಕೆಲವು ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಬರೆದರು.

ಇಂತಹ ಕೃತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿ ಇತ್ತು. ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರೂ ಸಹ ಈ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಒಲವು ತೋರಿದರು.

ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ವಿಷಯವೆಂದರೆ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ನೈಟ್‌ಹುಡ್ ಅನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದರು. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರು 1919 ರಲ್ಲಿ ಜಲಿಯನ್ ವಾಲಾಬಾಗ್ ಹತ್ಯಾಕಾಂಡವನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸಲು ಈ ಕ್ರಮವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು .

ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ದೇಶಭಕ್ತ ಭಾರತೀಯರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅನೇಕ ಪ್ರತಿಭೆಗಳ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಸಾಹಿತ್ಯ, ಕಲೆ, ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಅವರ ಕೊಡುಗೆ ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ.

ಇತರೆ ಪ್ರಬಂಧಗಳನ್ನು ಓದಿ

ಗ್ರಂಥಾಲಯ ಮಹತ್ವ ಪ್ರಬಂಧ

ಹವ್ಯಾಸಗಳು ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ

ಡಾಕ್ಟರ್ ಎಪಿಜೆ ಅಬ್ದುಲ್ ಕಲಾಂ ಅವರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆ

ತುಂಬಿದ ಕೊಡ ತುಳುಕುವುದಿಲ್ಲ ಗಾದೆ ಮಾತು ಅರ್ಥ ವಿವರಣೆ

ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರ-ಒಂದು ಭಾಷೆ ಪ್ರಬಂಧ

ಧಾರ್ಮಿಕ ಹಬ್ಬಗಳು ಪ್ರಬಂಧ

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

• Privacy Policy
• Terms and Conditions

Rabindranath Tagore Biography in Kannada : ರವೀಂದ್ರನಾಥರು ಕಲ್ಕತ್ತಾ ನಗರದಲ್ಲಿ ಮೇ 6ನೆಯ ತಾರೀಖು 1861 ನೇಯ ಇಸ್ವಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಇವರ ತಂದೆ ಮಹರ್ಷಿ ದೇವೇಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ರವರು ಸದ್ಗುಣಗಳ ಆಗರವಾಗಿದ್ದರು. ರವೀಂದ್ರನಾಥರ ತಂದೆ ಆಗರ್ಭ ಶ್ರೀಮಂತರಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ ರವೀಂದ್ರರನ್ನು ತೀರ ಸರಳ ಹಾಗೂ ಸಾದಾ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಸಿದರು. ನೈತಿಕ ಹಾಗೂ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುಣಗಳನ್ನು ರವೀಂದ್ರರರು ತಂದೆಯಿಂದ ಪಡೆದರು.

ಖಾಸಗಿ ಶಿಕ್ಷಕರು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ರವೀಂದ್ರರಿಗೆ ಪಾಠಗಳನ್ನು ಹೇಳಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಸ್ವತಃ ಇವರ ತಂದೆಯವರು ಇವರ ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಖಾಸಗಿ ಶಿಕ್ಷಕರಿಂದ ಇವರು ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಮಾತೃಭಾಷೆ, ಸಂಸ್ಕೃತ, ಗಣಿತ, ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ ಮುಂತಾದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕಲಿತುಕೊಂಡರು. Rabindranath Tagore Biography in Kannada  ಆದರೆ ಇತರ ವಿಷಯಗಳ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕಾಗಿ ಇವರು ಸೆಮಿನರಿ, ಹಾಗೂ ಬೆಂಗಾಲ ಅಕಾಡೆಮಿ ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ಕಲಿಯಲು ಹೋಗಬೇಕಾದ ಪ್ರಸಂಗ ಬಂದಿತು.

ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನಡೆಯುವ ಶಿಕ್ಷಣ ರವೀಂದ್ರರಿಗೆ ಹಿಡಿಸದೇ ಮರಳಿದರು.ವರ್ಷದಲ್ಲಿಯೇ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ರವೀಂದ್ರರು ಕ್ರಿ.ಶ.1877 ರಲ್ಲಿ ಕಾನೂನು ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕಾಗಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿಗೆ ತೆರಳಿದರು. ಆದರೆ ಕಾನೂನು ಪದವಿ ಪಡೆಯದೇ ತಾಯ್ಯಾಡಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದರು.

ಕ್ರಿ.ಶ.1883 ರಲ್ಲಿ ಇವರ ವಿವಾಹವಾಯಿತು. ಕೆಲವೇ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಇವರಿಗೆ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕವಿ ಬಂಕಿಮ್ ಚಂದ್ರ ಪರಿಚಯವಾಯಿತು. ಆಗ ಇವರು ಬರೆದ ಜನಗಣಮನ ಗೀತೆಯು ಇಂದು ನಮ್ಮ ರಾಷ್ಟ್ರಗೀತೆ ಆಗಿದೆ. ಇವರು ಬರೆದ ಗೀತಾಂಜಲಿ ಕವನ ಸಂಕಲನಕ್ಕೆ ಕ್ರಿ.ಶ.1913 ರಲ್ಲಿ ನೊಬೆಲ್ ಪಾರಿತೋಷಕ ದೊರೆಯಿತು. ಕ್ರಿ.ಶ.1915 ರಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ಇವರಿಗೆ “ನೈಟ” ಎಂಬ ಪದವಿಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಗೌರವಿಸಿತು. ಜೊತೆಗೆ ಕಲ್ಕತ್ತಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯವು ಡಿ. ಲಿಟ್ ಪದವಿ ನೀಡಿ ಸನ್ಮಾನಿಸಿತು.

ರವೀಂದ್ರರು ಕ್ರಿ.ಶ. 1901 ರಲ್ಲಿ ಕಲ್ಕತ್ತಾ ನಗರದಿಂದ ಸುಮಾರು 90 ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬೋಲಪುರ ಎಂಬಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿನಿಕೇತನ ಎಂಬ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ಮುಂದೆ ಇದು “ವಿಶ್ವಭಾರತಿ” ಎಂಬ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ ಇಂತಹ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿಯು 1941 ಆಗಸ್ಟ್ 7ನೇ ತಾರೀಖಿನಂದು ಪರಮಾತ್ಮನಲ್ಲಿ ಐಕ್ಯರಾದರು.

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೂರ್ ಕೃತಿಗಳು

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ  ಬಂಗಾಲಿ ಭಾಷೆಯ ವಿವಿಧ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಲೇಖಕನವನ್ನು ಬರೆದು ಪ್ರಕಟಣೆಗಾಗಿ ಕಳಿಸಿದ್ದರು. ಇವರ ಸುಪ್ರಸಿದ್ದ ಹಾಗೂ ಕೀರ್ತಿಯನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟ ಕೃತಿಗಳು

• ಶಾಲೆ ಹಾಗೂ ಸಮಾಜ (ಸ್ಕೂಲ್ ಆಂಡ್ ದ ಸೊಸೈಟಿ) ಇದು ಅವರ ಪ್ರಥಮ ಕೃತಿ. ಈ ಕೆಳಗಿನಂತಿವೆ.
• ನಾಳಿನ ಶಾಲೆಗಳು (ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಟುಮಾರೋ)
• ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ (ಡೆಮಾಕ್ರಸಿ ಆಂಡ್ ಎಜುಕೇಷನ್)
• ವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ (ಫ್ರೀಡಮ್ ಆಂಡ್ ಕಲ್ಟರ್)
• ಅಭಿರುಚಿ ಹಾಗೂ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸಾಧನೆ (ಇಂಟ್ರಸ್ಟ್ ಆಂಡ್ ಎಫೆಕ್ಟ್ ಇನ್ ಎಜುಕೇಷನ್)
• ಗೀತಾಂಜಲಿ ಇದು ಕವನ ಸಂಕಲನ. ಇದಕ್ಕೆ ಅವರಿಗೆ 1913ರಲ್ಲಿ ನೊಬೆಲ್ ಪಾರಿತೋಷಕ ದೊರೆಯಿತು.

Related Posts

Morarji Desai Question Paper 2023

Salt and its Uses Kannada [ಲವಣಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಉಪಯೋಗಗಳು]

Country & Currency Kannada (ದೇಶದ ಮತ್ತು ದೇಶದ ನಾಣ್ಯಗಳು, ಕರೆನ್ಸಿ)

Leave a reply cancel reply.

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Name  *

Email  *

Add Comment  *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Post Comment

Talk to our experts

1800-120-456-456

• Rabindranath Tagore Biography

Introduction

Rabindranath Thakur was a man of various talents. He was recognized by people all over the globe for his literary works - poetry, philosophies, plays, and especially his songwriting. Rabindranath Tagore was the man who gave India, its National Anthem. He was one of the greatest entities of all time and the only Indian to receive a Nobel Prize.

Rabindranath Tagore was awarded the Nobel Prize in 1913, becoming the first non-European to receive the honour. He was only sixteen years old when he was to publish his first short story called “Bhanisimha”, was published. Rabindranath Tagore was born on the 07th of May, 1861 in Kolkata. Rabindranath Tagore was the son of Debendranath Tagore, one of Brahmo Samaj’s active members, a known and celebrated philosopher, and literate. R.N Tagore died after a prolonged illness on the 07th of August, 1941.

Rabindranath Tagore Childhood and Education

While growing up, R.N Tagore shared a very intimate relationship with his elder brother and his sister-in-law. Rabindranath Tagore's father's name is Debendranath Tagore, and his mother’s name is Sarada Devi. Rabindranath Tagore's birthday is on the 7th of May, 1861, and he was born in Calcutta, Bengal Presidency then. It is believed that they did everything together. Rabindranath Tagore's education didn’t seem too impressive. 

R.N Tagore did not enjoy schooling, and he was mostly found procrastinating and pondering for hours. He went to one of the most prestigious St. Xavier’s School, and later, he went to the University of London in Bridgton, England, to study law and become a barrister. Still, as we know, he did not enjoy schooling much; he returned home in two years but without a degree. Even though he did not enjoy schooling much, he was always found with books, pen, and ink. He would always be scribbling things in his notebook; however, he was shy to reveal his writings.

Growing Years and Career

R.N Tagore was only eight years old when he first wrote a poem. By the age of sixteen, his short story got published, titled “Bhanusimha”. R.N Tagore’s contribution to literature is beyond any measure. He was the one who had introduced new verses and prose and also lingua franca in his mother tongue, which is Bangla. R.N Tagore after returning to India after leaving his education, but he did not leave literature. 

R.N Tagore published several books of Rabindranath Tagore poems and short stories, plays, and songs. His most renowned work, called “Gitanjali”, was very well received all over India and England. He is the author of two National Anthems, which are “Amar Sonar Bangla” for Bangladesh and  “Jana Gana Mana” for India. He worked with very unfamiliar and different styles in Bangla Language. Some of them are heavily immersed in social and political satire. He was one of those who believed in global peace and equality. He is one of the pioneers of contemporary Bengali literature. 

After returning to India, he completed and published his book of poems called “Manasi” which was believed to contain his best poems. “Manasi” contained several verse forms which were fresh to contemporary Bengali literature, and it also contained some political and social satire that questioned and mocked R.N Tagore’s fellow Bengalis. 

Besides writing and working on literature, R.N Tagore also participated in the family business. In 1891, he went to East Bengal, which is now in Bangladesh, to look after his ancestral estates and lands at Shahzadpur and Shilaidaha for almost 10 years. He spent some time in a houseboat at Padma river, and his sympathy for village folk became the keynote of most literature later in his life. In East India, poems and other works of Rabindranath Tagore were published as a collection in the book called “Sonar Tari” and a very notable and celebrated play called “Chitrangada”. He has written over two thousand songs which are very popular in Bengal until now. When R.N Tagore was in his 60s, he tried his hand at painting, and for the talented man he was, his works won him a good name among India’s topmost contemporary artists.

Rabindranath Tagore and Shantiniketan

Rabindranath Tagore received his nickname “Gurudev”, out of respect by his pupils at his very unique and special school, which he established in Shantiniketan, called “Visva Bharati University” Santiniketan was developed and founded by the Tagore family. This little town was very close to Rabindranath Tagore. 

R.N Tagore wrote several poems and songs about this place. Unlike other universities, “Visva Bharati” University was open to each student who was eager to learn. The classrooms and the scope for learning in this university were not confined within four walls. Instead, classes took place in open space, beneath the massive banyan trees on the university grounds. To this date, this ritual of attending classes in open spaces is practiced by the students and the teachers. R.N Tagore permanently moved to the school after.

Rabindranath Tagore Death and His Encounters with Death

R.N Tagore was only fourteen years old when Sharada Devi, his mother, passed away. After his mother's sudden and heartbreaking demise, R.N Tagore was mostly seen avoiding classrooms and schooling. Instead, he would roam about his town Bolpur. He had to face the death of several of his loved ones, that too, one after the other, which left him devastated and heartbroken. After his mother, R.N Tagore lost a very close friend and a very significant influence, Kadambari Devi, his sister-in-law. It is presumed that R.N Tagore’s novella called “Nastanirh” was about Kadambari Devi.

It is also believed that she had committed suicide four months after R.N Tagore’s marriage to Mrinalini Devi. There are some serious speculations made about R.N Tagore, and his sister-in-law sharing a very intimate relationship and that maybe the two were in love; however, there has been no confirmation on the same. Later, his wife, Mrinalini Devi, too died due to an illness. He lost his two daughters, Madhurilata, who R.N Tagore adored and was fond of the most due to tuberculosis, and Renuka and his son Shamindranath due to cholera. These deaths shook him to the core, but he never failed to pick up his pen again. Even though all these encounters with death gave him shaping his personality and writing style, he kept longing for a companion who shares the same interests as he does. 

Life was a little less cruel to him at this point. When he found that companion, he had been longing for - his niece Indira Devi, who was highly educated and well-read. R.N Tagore wrote to her about some sensitive details about his life. These letters to Indira Devi witnessed the sheer vulnerability of his emotional state, sensibilities, and experiences. Since Indira Devi had copied all his letters in a notebook; it eventually got published. “Chinnapatra” can give one a glimpse of Tagore’s growth as a human and as an artist. Grief had been a constant part of R.N Tagore’s life, which is often reflected in his literary works; after losing Rabindranath Tagore's wife and daughters, he lost his father too. These years of sadness and sorrow, which were very actively reflected in his literary works, were introduced as “Gitanjali” which won him the Nobel Prize.

Rabindranath Tagore and His Nationalism

R.N Tagore was politically very aware and very critical at the same time, he not only criticized the British Raj, but he was also very vocal about the mistakes his fellow Bengalis and Indians made. These were reflected in the socio-political satires he wrote and published. When R.N Tagore had been awarded a knighthood, as a sign of protest against the Jallianwala Bagh Massacre, he repudiated the award. Recognition, fame, money nothing mattered to him when it came to his country. He loved his country, the lands, rivers, and the people of his country very much. 

It is thus quite right to say that Tagore opposed European colonialism and supported Indian nationalists. He also shunned the Swadeshi Movement and urged Indians to accept that education is the way forward. A blind revolution will only lead to the loss of lives and unwanted and unnecessary loss of life.

Rabindranath Tagore and His Love For Literature, Art, and Music

Some of the most renowned works of Tagore which are highly recommended works of literature are “Noukadubi'', “Shesher Kobita”, “Chaturanga”, “Gora”, “Char Adhyay”, “Jogajog”, “Ghare Baire”. “Ghare Baire'' was also produced as a film by another precious talent Satyajit Ray. His novels were very underappreciated in his time but gained a lot of respect after film directors like Tapan Sinha, Tarun Majumdar and of course, Satyajit Ray adapted and made feature films based on his novels. In popular culture, even his songs, poems and novels are employed in Movies and as background scores. The genre of the songs by Rabindranath Tagore are known as “Rabindra Sangeet'' and movies have been adapted and made out of his novels “Noukadubi” and “Chokher Bali”. It is highly recommended to read “Gitanjali'' to appreciate Tagore's poetic style and to appreciate some very heartfelt and moving songs that he wrote, it is recommended to listen to “Tobu Mone Rekho”. 

In addition to all this, Rabindranath Tagore was a commendable artist and musician too. His paintings are celebrated both nationally and internationally and have received wide acclaim. His songs are considered to be at the heart of Bengal culture and his compilations are fondly termed Rabindra Sangeet. These songs elaborate on themes of love, worship, devotion, and so on. RN Tagore started painting at the age of 60. His brilliant artwork is displayed to this day in several museums globally.

Rabindranath Tagore And His Last Days

Rabindranath Tagore died in the place he loved the most. However, the last few years of his life were quite painful.  He was affected by chronic illness during the last 4 years of his life. In 1937, he went into a comatose condition due to this prolonged suffering he was enduring. On August 7th in 1941, this great novelist, poet, musician, and painter passed away quietly in the same Jorasanko mansion in which he was brought up.

Conclusion 

Here is everything students should know about Rabindranath Tagore, his life, his works and his achievements in life.

FAQs on Rabindranath Tagore Biography

1. What are the Famous Books Written by Rabindranath Tagore?

We all know that Rabindranath Tagore took a keen liking to write from a young age. Although he was frequently seen skipping school, you could always find him scribbling something in his notebook. This paved the way for a great future novelist who even received the Nobel Prize for Literature. His works talked about nationalism, social evils, and the need for harmony between Indians. Gitanjali is RN Tagore’s most acclaimed work. It has received critical praise internationally and is loved by all literary aficionados. Here are some famous books are written by Rabindranath Tagore: 

The Home and the world

The Post Office

2. Why is Rabindranath Tagore so Famous?

Rabindranath Tagore is famous for the Nobel Prize Award for literature and he was the first Indian to achieve such huge respect and honour. He had many talents apart from writing great poems. It should be noted that RN Tagore’s popularity in English speaking nations grew in leaps and bounds after the publication of his book Gitanjali. Later in 1913, he was awarded the Nobel Prize in Literature for this critically acclaimed book. Another huge factor contributing to Tagore’s growing popularity was the renunciation of his knighthood. He did not accept this honour conferred by the British crown on him in protest against the Jalianwala Bagh massacre. This great poet also toured extensively around Japan and the U.S., where he talked about the importance of nationalism. This helped him earn deep admiration and respect from foreigners all over the world.

3. Why Did Rabindranath Tagore Receive the Nobel Prize for Literature?

The Nobel Prize award was awarded to Rabindranath Tagore in the year 1913 because of his sensitive, impeccable, fresh, unique, and beautiful verse. He expressed his poetic thoughts in his own words that are mostly followed in the West. Rabindranath Tagore is considered responsible for the modernization of Bengali literature. He preserved the cultural heritage of this beautiful language all while breathing some new life into it. Gitanjali is a collection of song offerings that have been penned down by this legendary novelist and poet. It was this book that won him the revered Nobel Prize in Literature. In total, there were 157 poems in that book that touched upon various themes such as devotion, nationalism, worship, etc.

4. What was Tagore’s Stint as an Actor?

We all know that Rabindranath Tagore is famous for writing many dramas that have derived inspiration from Indian mythology and contemporary social issues facing society in those days. He began his drama career writing alongside his brother when he was only a young teenager. At 20 years of age, RN Tagore penned a drama named ‘Valmiki Pratibha’ and also played the lead role of the titular character in it. The drama was based on stories about the legendary dacoit named Valmiki. It is Valmiki who later changed his ways and wrote one of the two greatest Indian epics – Ramayana. This was Tagore’s short stint as an actor.

5. Did RN Tagore Receive a Formal Education?

Rabindranath Tagore’s family always wished that he became a barrister. They sent him to elite schools and universities, in the hopes that he would pursue a career in law. However, young Rabindranath always shied away from rote learning and spent most of his time scribbling down ideas in his notebook. RN Tagore was also enrolled in the University College in London but he dropped out without completing his formal education. However, his love for English, Irish, and Scottish literature soon helped him morph into the much revered and loved novelist he is known as today.

Rabindranath Tagore (1861-1941) was the youngest son of Debendranath Tagore, a leader of the Brahmo Samaj, which was a new religious sect in nineteenth-century Bengal and which attempted a revival of the ultimate monistic basis of Hinduism as laid down in the Upanishads. He was educated at home; and although at seventeen he was sent to England for formal schooling, he did not finish his studies there. In his mature years, in addition to his many-sided literary activities, he managed the family estates, a project which brought him into close touch with common humanity and increased his interest in social reforms. He also started an experimental school at Shantiniketan where he tried his Upanishadic ideals of education. From time to time he participated in the Indian nationalist movement, though in his own non-sentimental and visionary way; and Gandhi, the political father of modern India, was his devoted friend. Tagore was knighted by the ruling British Government in 1915, but within a few years he resigned the honour as a protest against British policies in India.

Tagore had early success as a writer in his native Bengal. With his translations of some of his poems he became rapidly known in the West. In fact his fame attained a luminous height, taking him across continents on lecture tours and tours of friendship. For the world he became the voice of India's spiritual heritage; and for India, especially for Bengal, he became a great living institution.

Although Tagore wrote successfully in all literary genres, he was first of all a poet. Among his fifty and odd volumes of poetry are Manasi (1890) [The Ideal One], Sonar Tari (1894) [The Golden Boat], Gitanjali (1910) [Song Offerings], Gitimalya (1914) [Wreath of Songs], and Balaka (1916) [The Flight of Cranes]. The English renderings of his poetry, which include The Gardener (1913), Fruit-Gathering (1916), and The Fugitive (1921), do not generally correspond to particular volumes in the original Bengali; and in spite of its title, Gitanjali: Song Offerings (1912), the most acclaimed of them, contains poems from other works besides its namesake. Tagore's major plays are Raja (1910) [The King of the Dark Chamber], Dakghar (1912) [The Post Office], Achalayatan (1912) [The Immovable], Muktadhara (1922) [The Waterfall], and Raktakaravi (1926) [Red Oleanders]. He is the author of several volumes of short stories and a number of novels, among them Gora (1910), Ghare-Baire (1916) [The Home and the World], and Yogayog (1929) [Crosscurrents]. Besides these, he wrote musical dramas, dance dramas, essays of all types, travel diaries, and two autobiographies, one in his middle years and the other shortly before his death in 1941. Tagore also left numerous drawings and paintings, and songs for which he wrote the music himself.

Rabindranath Tagore died on August 7, 1941.

From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969

Acknowledgement: This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. For more details, visit the Tagore's biography page in Nobelprize.Org.